Translate

sobota, 30 listopada 2013

Z wizytą w starożytnej Smyrnie

"Jakość podróży mierzy się w liczbie poznanych przyjaciół, a nie przejechanych kilometrach" 
Tim Cahill, pisarz podróżniczy

 
W ramach realizacji projektu "Eco Europe Citizen" uczniowie naszej szkoły zwiedzą takie kraje jak: Grecja, Hiszpania i Turcja.
 
Pierwszym przystankiem była właśnie ojczyzna Mustafa Kemala Atatürka. W poniedziałek 18 listopada 2013 roku wyruszyliśmy w interesującą podróż do Turcji. Izmir czyli starożytna Smyrna jest trzecim co do wielkości tureckim miastem jeżeli chodzi o ilość mieszkańców. Nasza podróż zaczęła się wcześnie rano, wyruszyliśmy pełni entuzjazmu spod supermarketu Kaufland, żegnani przez naszych kochanych rodziców. Autokarem udaliśmy się do Warszawy, skąd odlecieliśmy samolotem linii Turkish Airlinies do Istambułu. W Istambule mieliśmy sporo ciekawych przygód, m.in. bieg przez całe lotnisko, aby zdążyć na samolot do Izmiru, itd. ale to już nasza słodka tajemnica :). W końcu mogliśmy usiąść w wygodnych fotelach. Okazało się, że tym samym samolotem lecą nasi koledzy z Hiszpanii. Było bardzo wesoło. Z lotniska w Izmirze, autobusem udaliśmy się do miejsca, gdzie spotkaliśmy naszych tureckich kolegów i ich rodziny. Pożegnaliśmy się z naszymi opiekunami i pojechaliśmy do domów gospodarzy.
 
Następnego ranka, troszkę niewyspani, udaliśmy się do szkoły Yildiz Tinas Izmiroglu Anadolu Lisesi, gdzie czekało już na nas uroczyste powitanie, po którym zjedliśmy wszyscy wspólne śniadanie. Zwiedziliśmy szkołę i mogliśmy zobaczyć jak wyglądają tureckie lekcje. Jednym z ważniejszych wydarzeń w tym dniu było malowanie przez nas loga projektu na ścianie szkoły. Ubawiliśmy się przy tym ogromnie i złożyliśmy tam również odciski naszych dłoni. Razem z naszymi tureckimi przyjaciółmi popłynęliśmy promem, który jest jednym z głównych środków transportu, do dzielnicy Kemeralti, gdzie mogliśmy podziwiać wieżę zegarową - symbol miasta Izmir. Deptakiem udaliśmy się na stary turecki bazar, gdzie doskonaliliśmy sztukę tureckiej negocjacji cen. Nasi nauczyciele w tym czasie byli z wizytą w ratuszu u burmistrza dzielnicy Cigli pana Metina Solaka. Ten dzień jak i każdy następny skończył się w miłej atmosferze.
 
Środa była pełna niespodzianek i interesujących rzeczy. Pojechaliśmy autokarami do Domu Dziewicy Marii i do starożytnego miasta Efez, gdzie znajdują się zabytkowe pozostałości jednego z największych miast Cesarstwa Bizantyjskiego i Cesarstwa Rzymskiego. W trakcie wizyty w Kaplicy, którą zbudowano w miejscu domu Matki Boskiej, jak donosi legenda, mogliśmy zapalić świece i pomodlić się oraz włożyć kartki z życzeniami i prośbami w "ścianie życzeń". Po tej wizycie zrobiliśmy krótki biwak i zjedliśmy kanapki oraz napiliśmy się tureckiego jogurtu. Następnie pojechaliśmy do muzeum, w którym oglądaliśmy pozostałości po jednym z największych miast Cesarstwa Bizantyjskiego i Cesarstwa Rzymskiego - Efez. Zobaczyliśmy tam m.in. Termy Variusa, Odeon, Świątynie Domicjana, Bramę Herkulesa, Fontannę Trajana, posąg Scholastyki, starożytne latryny, Bibliotekę Celsusa, Bramę Mazeusa i Mitridiusza, Wielki Teatr grecko- rzymski oraz stadion wybudowany przez Nerona. Przeszliśmy się również ulicą Marmurową, gdzie zobaczyliśmy ciekawe znaki wykute w kamieniu ( ludzką stopę, która wyznaczała kierunek do Domu Miłości ). Efez jest ciekawym i godnym polecenia miejscem. Było to bardzo interesujące doświadczenie. Nasza wiedza z historii powiększyła się o nowe informacje :) Następnie udaliśmy się na obiad do małego tureckiego miasteczka Sirince, gdzie mogliśmy skosztować typowych tureckich potraw. Zmęczeni ale zadowoleni wróciliśmy do domu naszych gospodarzy.
 
Kolejny dzień, czwartek, był również dniem pełnym wrażeń. Pojechaliśmy do ogrodu botanicznego, gdzie wysłuchaliśmy dość ciekawej prezentacji o roślinach endemicznych występujących w prowincji Izmir. Nasza wiedza, tym razem z przyrody, została wystawiona na próbę, gdyż musieliśmy odpowiadać na pytania pana profesora wydziału biologicznego Uniwersytetu Izmir. Popołudniu czekały nas występy i podsumowanie ankiety ( prace projektowe ) o zużyciu dwutlenku węgla w naszych gospodarstwach domowych.
 
Popołudnie było pełne śmiechu, tańca i zabawy. Prezentacje szkół i państw każdego z partnerów skoncentrowane były na w krótkim przedstawieniu najważniejszych elementów z życia każdego z krajów partnerskich. Nasza grupa zatańczyła poloneza, wyrecytowaliśmy wierszyk "Kto ty jesteś ..." oraz zaśpiewaliśmy pieśń "Przybyli ułani pod okienko ...". W trakcie naszej prezentacji, dzielnie, wszystkie informacje dotyczące poszczególnych jej części po angielsku przekazywał nasz kolega. W trakcie tego spotkania przedstawione zostały również efekty naszej kilkutygodniowej pracy nad projektem, czyli wyniki ankiety związanej z dwutlenkiem węgla, dowiedzieliśmy się dużo o sposobach odpowiedniego gospodarowania energią i możliwościach oszczędności w trakcie jej zużywania. Nasi koledzy wzięli udział w quizie o Turcji. Jesteśmy z nich bardzo dumni, gdyż zdobyli drugie miejsce i przegrali tylko jednym punktem z drużyną z Hiszpanii. Uczennice i uczniowie szkoły tureckiej zaprezentowali ciekawe show - pokaz mody ekologicznej. Oczywiście w finale, tak jak i na pokazach najsłynniejszych kreatorów mody, ukazała nam się Panna Młoda i Pan Młody. Kolejnym punktem programu był konkurs na stworzenie czegoś z niczego ( z materiałów odpadowych trzeba było wykonać coś ciekawego ). Nasze koleżanki zaprezentowały dość oryginalny projekt - strój ekologiczny z kwiatem we włosach. :)
 
W piątek uczyliśmy się o uzyskiwaniu energii cieplnej z wykorzystaniem wód termalnych. Zwiedziliśmy ciekawe muzeum oraz pojechaliśmy do zoo. Koordynatorzy każdej ze szkół zostali zaproszeni w tym czasie do Gubernatora Prowincji Izmir pana Mustafy Cahit Kirac, któremu zaprezentowali cele projektu oraz udzielili informacji na temat swoich szkół, miast i regionów. W sobotę czekał na nas pełen wrażeń i atrakcji Wieczór Turecki, gdzie mieliśmy okazję podziwiać tradycyjne tańce z różnych regionów Turcji, a także degustować przepyszne i różnorodne tureckie potrawy.
 
Na zakończenie naszego pobytu w Turcji zasadziliśmy drzewko oliwne będące symbolem naszego projektu. W niedzielę żegnani przez naszych tureckich przyjaciół wyruszyliśmy w drogę powrotną. Z niecierpliwością czekamy na kolejny wyjazd do Grecji, Hiszpanii i podsumowujące projekt spotkanie w Kaliszu.